Lubań
01 maja 2009Celem trzeciej w tym sezonie wycieczki naszego szkolnego koła turystycznego był Lubań w Gorcach. Jak zapewne niektórzy pamiętają, już w tamtym roku (w Dniu Dziecka) wybraliśmy się na jego szczyt. Wtedy zdobyliśmy go od Grywałdu, schodząc do Krościenka. Tym razem zaś weszliśmy od strony północnej - od Ochotnicy i zeszliśmy do Tylmanowej. A pogoda była wręcz idealna! A i dzień szczególny bo 1 maja.
Jak zawsze wycieczkę zaczęliśmy pod hotelem Tarnovia, gdzie wsiedliśmy do autokaru. Podróż do Ochotnicy (przez Wojnicz i Nowy Sącz) minęła szybko. Tam wysiedliśmy i wyruszyliśmy na Lubań szlakiem niebieskim.
Podczas podejścia robiliśmy krótkie postoje na malowniczo położonych polankach. Cały czas poszerzała się panorama na zbocza po przeciwnej stronie doliny Ochotnicy porośnięte wiosennym lasem. W końcu rozpoczęliśmy ostatni, dość stromy etap podejścia - już po połączeniu ze szlakiem czerwonym (Głównym Beskidzkim). Trochę pod górę i... wymarzony szczyt! Słoneczko paliło, wietrzyk delikatnie chłodził nasze twarze. Nastał czas na dłuższy (naprawdę długi!) postój! Część z nas pozostało na szczycie - przysiedliśmy na kamieniach i podziwialiśmy przepiękny widok na Beskid Sądecki, Pieniny, Spisz i Tatry. Reszta zeszła nieco niżej, na ławeczki w nieczynnej jeszcze studenckiej bazie namiotowej. W końcu musieliśmy zacząć schodzić w dół. Zielonym szlakiem zaczęliśmy marsz do Tylmanowej. Prawdę mówiąc to cieszyliśmy się, że nie musimy tamtędy wchodzić pod górę. Teraz również robiliśmy postoje - jednej z nich na przytulnej przełączce, gdzie położyliśmy się na trawce i oddaliśmy się rozkoszowaniu majowym słoneczkiem. Przed samą Tylmanową podzieliliśmy się na dwie grupki - jedna zeszła zwykłą, polna drogą. Druga natomiast stawiła czoła Baszcie - pokonała strome zejścia, skalne ścianki i stopnie. Teraz już tylko pozostało nam wpakować się do autobusu i... do domu!
Takiego Święta Pracy nigdy nie mieliśmy!
