Społeczna Szkoła Podstawowa nr 2

W pierwszą niedzielę października szkolni turyści wyruszyli na kolejna wycieczkę górską. Wspaniała wyżowa pogoda sprawiła, że swój udział zgłosiła spora grupa chętnych. Z tego powodu z Tarnowa wyruszyliśmy autokarem. Po niespełna dwóch godzinach wysiedliśmy w centrum Krynicy. Pomimo błękitnego nieba powitało nas bardzo rześkie powietrze. Elektroniczny termometr wskazywał pięć stopni powyżej zera. Na szczęście szybko rozpoczęliśmy podejście więc mięśnie błyskawicznie się rozgrzały. Kiedy stanęliśmy na Przełęczy Krzyżowej, nikt nie narzekał już na chłód. Szlakiem niebieskim ruszyliśmy w stronę Runku. Po wyjściu z lasu, na polanach nad Słotwinami mogliśmy rozkoszować się pierwszymi panoramami. Naszą uwagę przyciągała przede wszystkim Lackowa – królowa Beskidu Niskiego. Przy górnej stacji kolejki krzesełkowej (czynnej w zimie) zrobiliśmy krótką przerwę. Kilkugodzinna (od wschodu) praca słońca nie poszła na marne. Temperatura powietrza podniosła się znacznie. Górskie lasy zaczynały już „łapać’ jesienne kolory. Znowu ruszyliśmy w drogę. Szlak był zadziwiająco pusty. Pierwszych turystów spotkaliśmy dopiero tuż przed Runkiem, w miejscu, gdzie szlak niebieski łączy się z czerwonym. Zdobycie szczytu udokumentowaliśmy wspólnym zdjęciem. Chwilę potem schodziliśmy już do bacówki nad Wierchomlą. Po drodze skusiła nas do zatrzymania przepiękna Polana Gwiażdzista. Przez pół godziny wygrzewaliśmy się w słońcu oglądając piękne panoramy. Potem, w ciągu kilku minut dotarliśmy do bacówki. Była oblężona przez turystów. Ponieważ zbliżała się pora obiadowa, niektórzy zdecydowali się na stanie w długiej kolejce, by skosztować bacówkowych specjałów. Reszta oddała się ponownie słonecznym kąpielom. Na horyzoncie towarzyszył nam zaśnieżony łańcuch Tatr. Bliżej, swoją półkolistą sylwetką kusiła Radziejowa i dwa Rogacze. W nieco leniwej atmosferze rozpoczęliśmy zejście do Wierchomli. Szlak czarny jest dość stromy, ale i krótki więc szybko doszliśmy do stojącego na parkingu pod wyciągami autobusu. Kilkanaście minut po osiemnastej zameldowaliśmy się na dworcu autobusowym w Tarnowie. Kolejna wycieczka przeszła do historii.